2. გონებას, რომელიც ხანგრძლივადაა მოცული რაიმე გრძნობადზე ფიქრით, რა თქმა უნდა, მისდამი ან წადილის, ან მჭმუნვარების, ან მრისხანების, ან გულისწყრომის ვნება გააჩნია და, თუკი არარაობად არ შერაცხს იმ საგანს, მაშინ ვნებისაგან ვერ განთა... იხილეთ სრულად
85. როგორც ფეხით დაბმული ფრინველი ფრენის დაწყებისთანავე მიწას უბრუნდება, რადგან თოკი აბრკოლებს, ასევე გონებაც, რომელმაც უბიწოებას ვერ მიაღწია, თუმცა კი მიილტვის ზეციური საგნების შეცნობისაკენ, მაგრამ ვნებებს მიჯაჭვულს, კვლავ მიწა ი... იხილეთ სრულად
67. ყველა ვნება მიეკუთვნება ან სულის გულისწყრომის, ან გულისთქმის, ან კიდევ გონიერ ნაწილს, როგორც, მაგალითად, გულმავიწყობა და უცოდნიარობა, მოწყინება კი მთელი ძალით იპყრობს სულს. უეცრად, სწრაფად აამოქმედებს თითქმის ყველა ვნებას. ამი... იხილეთ სრულად
66. ცოდვილისათვის შეუძლებელია, მომავალ სამსჯავროს გადაურჩეს ამქვეყნიური ნებსითი მძიმე შრომისა, ან უნებლიე უბედურებით გამოწვეული ტანჯვის გარეშე.
19. ნეტარია გონება, რომელიც ქმნილებათა მიღმა დაუცხრომლად ტკბება ღვთაებრივი სილამაზით.
20. ვინც სხეულზე ზრუნვით ავხორცობამდე მიდის, რაიმე წარმავლის გამო მოყვასს ძვირად იხსენიებს, ის ქმნილებას მეტად ემსახურება, ვიდრე შემოქმედს.
98. ღმერთთან ის არის, ვინც შეიცნო წმინდა სამება, მისი ქმნილებანი და ზრახვანი და ვინც სულის ვნების წარმომშობ ნაწილს უბიწოდ იმარხავს.
34. სათნოებებში ღვაწლისათვის ჯილდოა უბიწოება და ცოდნა. როგორც ესენია ჩვენთვის ცათა სასუფევლის მიზეზი, ასევე ვნებები და უცოდინრობა - ჯოჯოხეთის ტანჯვათა. ამიტომ ვინც მათ ამქვეყნიური დიდებისათვის ეძიებს და არა იმისათვის, რომ ეს სიკეთ... იხილეთ სრულად
1. ვისაც ჭეშმარიტად უყვარს ღმერთი, ყოველგვარი გონებაგაფანტულობის გარეშე ლოცულობს, ისევე როგორც ყოველგვარი გონებაგაფანტულობის გარეშე მლოცველს ჭეშმარიტად უყვარს ღმერთი. მაგრამ გონებაგაუფანტავად ვერ ილოცებს ის, ვისი გონებაც რაიმე მიწ... იხილეთ სრულად
62. პატივმოყვარეობა ფარული ღვაწლით აღიკვეთება, ამპარტავნობა კი ჯეროვნად აღსრულებული საქმეების ღვთისადმი მიწერით.
