მამამ ისე შეგვიყვარა ჩვენ, რომ თავისი ძე მოგვცა ჩვენ. მაგრამ, თვითონ ძემაც მოინდომა, განკაცნა და ცხოვრობდა ჩვენთან, დედამიწაზე. წმიდა მოციქულებმა და მრავალმა ადამიანმა იხილეს უფალი სხეულში, მაგრამ ყველამ როდი შეიცნო იგი, როგორც ღმ...
იხილეთ სრულად
მამამ ისე შეგვიყვარა ჩვენ, რომ თავისი ძე მოგვცა ჩვენ. მაგრამ, თვითონ ძემაც მოინდომა, განკაცნა და ცხოვრობდა ჩვენთან, დედამიწაზე. წმიდა მოციქულებმა და მრავალმა ადამიანმა იხილეს უფალი სხეულში, მაგრამ ყველამ როდი შეიცნო იგი, როგორც ღმერთი. მე კი, ცოდვილს, მომეცა შემეცნება, რომ იესო ქრისტე არის ღმერთი. უფალს უყვარს ადამიანი და ეცხადება მას, როგორც თვითონ ინებებს. როცა სული იხილავს უფალს, მორჩილებით უხარია მეუფის გულმოწყალება და ყველაფერზე და ყველაზე მ...
მოციქულებმა ნახეს გარდამომავალი იგი (სულიწმიდა) ცეცხლის ენებში, ჩვენ კი ვგრძნობთ მას ჩვენში. იგი ყველაფერ მიწიერზე უფრო ტკბილია. იგი შეიგრძნეს წინასწარმეტყველებმა და ეუბნებოდნენ ხალხს, ხალხიც ისმენდა. წმიდა მოციქულებმა მიიღეს სული...
იხილეთ სრულად
მოციქულებმა ნახეს გარდამომავალი იგი (სულიწმიდა) ცეცხლის ენებში, ჩვენ კი ვგრძნობთ მას ჩვენში. იგი ყველაფერ მიწიერზე უფრო ტკბილია. იგი შეიგრძნეს წინასწარმეტყველებმა და ეუბნებოდნენ ხალხს, ხალხიც ისმენდა. წმიდა მოციქულებმა მიიღეს სულიწმიდა და უქადაგებდნენ ადამიანებს ხსნას; არაფრის არ ეშინოდათ, რამეთუ სული ღვთისა ამტკიცებდა მათ. მოციქულმა ანდრიამ უთხრა იგემონს, რომელიც აშინებდა მას, ემუქრებოდა ჯვარცმით, თუ კვლავ იქადაგებდა, "მე რომ ჯვარცმის მეშინოდეს,...
მოციქული პავლე გვაუწყებს (კოლ. 3, 23), რომ ყოველი საქმე ისე აღვასრულოთ, ვითარცა ღმრთისა. ღმერთს არა მხოლოდ მაშინ ვემსახურებით, როდესაც მაგალითად, ეკლესიაში ვდგავართ და ვლოცულობთ, ან როცა ღმრთის მცნებათა შესაბამისად, რომელიმე ქველ ...
იხილეთ სრულად
მოციქული პავლე გვაუწყებს (კოლ. 3, 23), რომ ყოველი საქმე ისე აღვასრულოთ, ვითარცა ღმრთისა. ღმერთს არა მხოლოდ მაშინ ვემსახურებით, როდესაც მაგალითად, ეკლესიაში ვდგავართ და ვლოცულობთ, ან როცა ღმრთის მცნებათა შესაბამისად, რომელიმე ქველ საქმეს ან სათნოებას აღვასრულებთ, არამედ მაშინაც, როდესაც ჩვენს საკუთარ, სოფლიურ საქმეს ვაკეთებთ, თუკი იგი ღმრთის წინაშე პატიოსნად და ერთგულად იქნება შესრულებული.
რა არის ღვთისმიერი აზროვნება? ღვთისმიერი აზროვნება არის ჩხრეკის (განსჯის) გარეშე გონებაში მუდმივად პყრობა ერთ-ერთი ამ ჭეშმარიტებათაგანისა: უფლის განკაცება, ჯვარცმა, აღდგომა, ყველგანმყოფობა და ა.შ.
რა არის ღმერთი, ამის ახნსა არ შეგვიძლია. კეთილგონივრულად ვაღიარებთ, რომ ზუსტი შემეცნება არ გაგვაჩნია. ღვთისადმი მიმართებაში ჩვენთვის ყველაზე დიდი ცოდნა ჩვენი უმეცრების აღიარებაა.
რადგანაც საღვთო წერილში მეტისმეტად ბევრია სიმბოლურად ნათქვამი სხეულებრივ ღმერთზე, გვმართებს ვიცოდეთ, რომ ჩვენ, ამ ტლანქი ხორცით შემოსილ ადამიანებს, არ შეგვიძლია ჩვენეული ბუნების შესატყვისი სახეების, ხატებისა და სიმბოლოების გამოუყე...
იხილეთ სრულად
რადგანაც საღვთო წერილში მეტისმეტად ბევრია სიმბოლურად ნათქვამი სხეულებრივ ღმერთზე, გვმართებს ვიცოდეთ, რომ ჩვენ, ამ ტლანქი ხორცით შემოსილ ადამიანებს, არ შეგვიძლია ჩვენეული ბუნების შესატყვისი სახეების, ხატებისა და სიმბოლოების გამოუყენებლად შევიცნოთ ან განვმარტოთ ღვთაების უზენაესი, უნივთო და საღვთო ქმედებანი.
რადგან დიდია სიბრძნე უფლისა, ძლიერია მისი მეუფება და ყოველივეს ხედავს.
მისი თვალი მოშიშებს დაჰყურებს და იცის მან ყოველი საქმე კაცისა.
ურჯულოება არავისთვის დაუდგენია მას მცნებად და არც არავისთვის მიუცია უფლება ცოდვის ჩა...
იხილეთ სრულად
რადგან დიდია სიბრძნე უფლისა, ძლიერია მისი მეუფება და ყოველივეს ხედავს.
მისი თვალი მოშიშებს დაჰყურებს და იცის მან ყოველი საქმე კაცისა.
ურჯულოება არავისთვის დაუდგენია მას მცნებად და არც არავისთვის მიუცია უფლება ცოდვის ჩადენისა.
თ. 14-16