მღვიძარე მამები ბევრს მოგვითხრობენ საცნობელთა წმინდად დამარხვაზე. მათი სწავლება, ძირითადად, ეხება გონების დაცვას ცოდვიანი წარმოსახვებისა და აზრებისგან და გულის განწმენდას მისი შემაგინებელი გრძნობებისგან. იმასაც გვასწავლიან, რომ სუ...
იხილეთ სრულად
მღვიძარე მამები ბევრს მოგვითხრობენ საცნობელთა წმინდად დამარხვაზე. მათი სწავლება, ძირითადად, ეხება გონების დაცვას ცოდვიანი წარმოსახვებისა და აზრებისგან და გულის განწმენდას მისი შემაგინებელი გრძნობებისგან. იმასაც გვასწავლიან, რომ სულის სიწმინდის დასაცავად ყოველგვარი უზნეობა მისი წარმოშობისთანავე უნდა აღმოვფხვრათ.
მონაზონს, ისევე როგორც მეომარს, უიმედობა არ შეჰფერის. რამ უნდა მისცეს ძალა, რომ იარაღი ატაროს და ღამის დამქანცველი სამხედრო გადაადგილებები, თუ თავდასხმები განახორციელოს გამარჯვების მოსაპოვებლად? ასევეა გონიერი მტრის წინააღმდეგ ...
იხილეთ სრულად
მონაზონს, ისევე როგორც მეომარს, უიმედობა არ შეჰფერის. რამ უნდა მისცეს ძალა, რომ იარაღი ატაროს და ღამის დამქანცველი სამხედრო გადაადგილებები, თუ თავდასხმები განახორციელოს გამარჯვების მოსაპოვებლად?ასევეა გონიერი მტრის წინააღმდეგ მებრძოლი მონაზონიც – ქრისტეს სულიერი მხედარი. იგი თავის სულიერ მიზანს მხოლოდ გამამხნევებელი იმედითა და საკუთარი თავის მსხვერპლად შეწირვით მიაღწევს.
ნუ უგულებელყოფ შენს მცირე ნაკლს, ნუ იტყვი: „ეს არაფერია“. არა. მცირე დიდი გახდება და მისგან სხვა ბოროტებაც იშვება. ის, ვინც მცირეზე არ იზრუნებს, დიდ ცოდვაში ჩავარდება.
შვილო, მოუთმინე შენს შვილებს. რას ვიზამთ, მართალია, ცელქი ბავშვები არიან, მაგრამ სხვაგვარადაც ვერ იქნება. ნებისმიერ შემთხვევაში ჩვენ უნდა მოვითმინოთ. ყველაფერს გულთან ახლოს ნუ მიიტან, ზედმიწევნით ნუ გამოიკვლევ, წვრილმანებს ნუ გამო...
იხილეთ სრულად
შვილო, მოუთმინე შენს შვილებს. რას ვიზამთ, მართალია, ცელქი ბავშვები არიან, მაგრამ სხვაგვარადაც ვერ იქნება. ნებისმიერ შემთხვევაში ჩვენ უნდა მოვითმინოთ. ყველაფერს გულთან ახლოს ნუ მიიტან, ზედმიწევნით ნუ გამოიკვლევ, წვრილმანებს ნუ გამოეკიდები, რადგან მუდმივად გულდამძიმებული შენს ჯანმრთელობას ავნებ და უარესი იქნება. ყურადღებას ნუ მიაქცევ მათ ანცობას, უფრო მეტი ილოცე და ლოცვა სასწაულს მოახდენს. მაშინ ისინი სასწაულებრივად, ძალისხმევის გარეშე გახდებიან მშ...
გზა, რომელსაც ადამიანი მიჰყავს იმ ცხოვრებისკენ, სადაც არ არის ტკივილი, ეკლითა და კუროსთავითაა მოფენილი. ვისაც ამ გზის გავლა სურს, ხშირად სისხლი სდის, სტკივა; ხშირად სასოწარკვეთილებაც მოიცავს. მაგრამ მისდამი სასოება, ვინც ეუბნება: ...
იხილეთ სრულად
გზა, რომელსაც ადამიანი მიჰყავს იმ ცხოვრებისკენ, სადაც არ არის ტკივილი, ეკლითა და კუროსთავითაა მოფენილი. ვისაც ამ გზის გავლა სურს, ხშირად სისხლი სდის, სტკივა; ხშირად სასოწარკვეთილებაც მოიცავს. მაგრამ მისდამი სასოება, ვინც ეუბნება: „არა დაგიტეო, არცა დაგაგდო შენ" (ებრ. 13, 5), და პავლე მოციქულის სიტყვები: „რომელ ჭირს შეუძლია ჩვენი ქრისტეს სიყვარულისგან განშორება?" (რომ. 8, 35) – მის გულს განამტკიცებს, რომ ბოლომდე დაითმინოს.
როცა ადამიანს სურს ზღვა გადაცუროს და მოპირდაპირე ნაპირს მიაღწიოს, სადაც ხსნა ელის, კარგად დაფიქრდება, ძალებს აწონ-დაწონის და როცა მიხვდება, რომ ამის უნარი შესწევს, ზღვაში გადაეშვება და გაცურავს. რაც უფრო წინ მიიწევს, მეტ დაღლას გრ...
იხილეთ სრულად
როცა ადამიანს სურს ზღვა გადაცუროს და მოპირდაპირე ნაპირს მიაღწიოს, სადაც ხსნა ელის, კარგად დაფიქრდება, ძალებს აწონ-დაწონის და როცა მიხვდება, რომ ამის უნარი შესწევს, ზღვაში გადაეშვება და გაცურავს. რაც უფრო წინ მიიწევს, მეტ დაღლას გრძნობს და ტალღებიც უფრო გაშმაგებული ეჩვენება, ვიდრე თავიდან. გულში ნელ-ნელა შიში ეპარება, რაც კიდევ უფრო აცლის ფიზიკურ და სულიერ ძალებს. თუ შიშს განაგდებს და იფიქრებს, რომ გამოსავალი ერთია: მთელი არსებით ეცადოს ზღვის გადა...
გამხნევდით და ნუ გეშინიათ, ქრისტეს მტკიცე რწმენა გქონდეთ. ის ყოვლისშემძლეა. როგორც არ უნდა გამძვინვარდეს სატანა, ქრისტეს წინაშე, მისი ძლიერების წინაშე ეშმაკის ყველა მანქანება განქარდება.