ავტორი:
წმ. მაქსიმე აღმსარებელი
თემა: ვნებები, გულისთქმანი, გონება
31. დემონები საბაბს სულში არსებულ ვნებათაგან იღებენ, რათა ჩვენში ვნებიანი გულისთქმანი აღძრან. შემდეგ მათი მეშვეობით გონებას ამარცხებენ და აიძულებენ, რომ ცოდვის წადილით დაეცეს. უკვე ამაში დამარცხებული გონება გულისხმისყოფით ცოდვამდე მიჰყავთ, ხოლი ამის შემდეგ მას, როგორც ტყვეს, თავად ცოდვილ საქმეებსაც აღასრულებინებენ. ბოლოს, ყოველივე ამის შემდეგ, როცა გულისთქმებით სულს გააპარტახებენ, მათთან ერთად, უკან იხევენ. გონებაში რჩება მხოლოდ კერპი (წარმოსახვითი სახე) ცოდვისა, რომლის შესახებაც უფალი ამბობს: "იხილოთ საძაგელი იგი მოოხრებისა, მდგომარე ადგილსა წმიდასა" (მათ.24,15). მკითხველი, მიხვდება, რომ წმინდა ადგილი და ღვთის ტაძარი არის ადამიანის გონება, რომელშიც დემონებმა ცოდვის კერპი დადგეს, რადგან იგი ვნებიანი გულისთქმებით მოაოხრეს. უფლის ნათქვამი რომ ისტორიულად აღსრულდა, ვფიქრობ, ამაში ყველა დარწმუნდება, ვინც იოსებ ფლავიოსს წაიკითხავს. სხვათა შორის, ზოგი ამბობს, რომ ანტიქრისტეს დროსაც იგივე მოხდება.