ავტორი:
წმ. მარკოზ მონაზონი(განშორებული)
13. ვინც ხორციელად ლოცულობს და ჯერ კიდევ არა აქვს სულიერი გულისხმისყოფა, იმ ბრმას ემსგავსება, რომელიც ღაღადებდა: "ძეო დავითისო, შემიწყალე მე!" (მარკოზი 10.48).
14. ოდესღაც ბრმა იყო, მაგრამ აეხილა რა თვალი და იხილა უფალი, თაყვანისცა მას და ამჯერად არა დავითის ძედ, არამედ ძედ ღვთისად აღიარა (იოანე 9.35-38
14. ოდესღაც ბრმა იყო, მაგრამ აეხილა რა თვალი და იხილა უფალი, თაყვანისცა მას და ამჯერად არა დავითის ძედ, არამედ ძედ ღვთისად აღიარა (იოანე 9.35-38