თემა: ვერცხლისმოყვარება, მოწყალება, ღვთის იმედი
ღვთის იმედს ნურასოდეს დაკარგავ.
ერთი მშრომელი მებაღე ბევრს მუშაობდა, მაგრამ ფულს არ აგროვებდა: რაც რჩებოდა, ღატაკებს ურიგებდა. ერთხელ თავში ასეთი აზრი მოუვიდა: რა მომივა, როცა დავბერდები და ავად შევიქნები, მაშინ ვინ მომხედავს? რით გავიტან თავს?"
ამის შემდეგ მან სიბერისა და ავადმყოფობისათვის ფულის შეგროვება დაიწყო. მალე ფეხი ისე საშინლად დაუწყლულდა, რომ შრომა აღარ შეეძლო. მთელი თავისი დანაზოგი ექიმებთან დახარჯა, მაგრამ სატკივარს ვერაფერი მოუხერხა, ექიმებმა მისთვის ფეხის მოკვეთა გადაწყვიტეს. მას გაახსენდა თავისი უწინდელი ცხოვრება, როდესაც კეთილად შრომობდა, სინანული დაეუფლა და დაიწყო ღვთისადმი ვედრება, რომ შეეწყალებინა. მაშინ მას უფლის ანგელოზი გამოეცხადა და უთხრა:
-იოანე, სად არის შენი ფული, რომელიც დააგროვე?
სნეული ატირდა.
-შეგცოდე, უფალო, შემინდე, ასე აღარ ვიზამ!
მაშინ შეეხო ანგელოზი მის სნეულ ფეხს და იოანე სრულიად განიკურნა. იმ დღიდან იგი ცოდვად თვლიდა ფულის შეგროვებას: "რისთვის მინდა ისინი მე, როდესაც ჩემთვის თვით უფალი ირჯება?"
ამის შემდეგ მან სიბერისა და ავადმყოფობისათვის ფულის შეგროვება დაიწყო. მალე ფეხი ისე საშინლად დაუწყლულდა, რომ შრომა აღარ შეეძლო. მთელი თავისი დანაზოგი ექიმებთან დახარჯა, მაგრამ სატკივარს ვერაფერი მოუხერხა, ექიმებმა მისთვის ფეხის მოკვეთა გადაწყვიტეს. მას გაახსენდა თავისი უწინდელი ცხოვრება, როდესაც კეთილად შრომობდა, სინანული დაეუფლა და დაიწყო ღვთისადმი ვედრება, რომ შეეწყალებინა. მაშინ მას უფლის ანგელოზი გამოეცხადა და უთხრა:
-იოანე, სად არის შენი ფული, რომელიც დააგროვე?
სნეული ატირდა.
-შეგცოდე, უფალო, შემინდე, ასე აღარ ვიზამ!
მაშინ შეეხო ანგელოზი მის სნეულ ფეხს და იოანე სრულიად განიკურნა. იმ დღიდან იგი ცოდვად თვლიდა ფულის შეგროვებას: "რისთვის მინდა ისინი მე, როდესაც ჩემთვის თვით უფალი ირჯება?"
|
|
|
