ავტორი:
წმ. ნიკოლოზ სერბი(ველიმიროვიჩი)
თემა: მადლი, სულიერი დაცემა, ნათლისღება, სინანული, აღსარება
ღვთაებრივი სიყვარული, სულიწმიდის მადლით, როგორც კეთილსურნელოვანი ნელსაცხებელი, ჩვენს გულებში ისე იღვრება. მირონცხების საიდუმლოს აღსრულების ჟამს, სულიწმიდა ჩვენს გულებს სიყვარულით აღავსებს. ჩვენ თანდათან უგულვებელვყოფთ ამ სიყვარულს, შემცოდენი უფალს განვეშორებით და სულიერ უძლურებაში ვვარდებით. სულიწმიდა, რომელსაც შელახულ ჭურჭელში დარჩენა არ ძალუძს, ჩვენს გულს განეშორება და როდესაც იგი გვტოვებს, ჩვენ სიხარულსა და სიმტკიცეს, მშვიდობასა და სიმხნევეს ვკარგავთ. ვხდებით მწუხარენი, უძლურნი, შეშფოთებულნი.
ყოვლადმოწყალე სული ღვთისა დასნეულებულთ მაინც არ გვტოვებს, მხოლოდ განგვეშორება და საკურნებლად სინანულისა და აღსარების საიდუმლოს გვთავაზობს. როდესაც განვიკურნებით, სულიწმიდა ისევ დამკვიდრდება ჩვენ შორის და ღვთაებრივი სიყვარულით აღგვავსებს. ჩვენ ვეცემით და წამოვდგებით, კვლავ ვეცემით და ისევ აღვემართებით. ამ ცხოვრებაში ჩვენ ხან ნოყიერი ნიადაგი ვართ, ხან მწირი; ხან მონანულნი, ხან უძღები შვილები; ხან აღვსებულნი, ხან დაცარიელებულნი; ხან ნათელში, ხან ბნელში მავალნი.
ყოვლადმოწყალე სული ღვთისა დასნეულებულთ მაინც არ გვტოვებს, მხოლოდ განგვეშორება და საკურნებლად სინანულისა და აღსარების საიდუმლოს გვთავაზობს. როდესაც განვიკურნებით, სულიწმიდა ისევ დამკვიდრდება ჩვენ შორის და ღვთაებრივი სიყვარულით აღგვავსებს. ჩვენ ვეცემით და წამოვდგებით, კვლავ ვეცემით და ისევ აღვემართებით. ამ ცხოვრებაში ჩვენ ხან ნოყიერი ნიადაგი ვართ, ხან მწირი; ხან მონანულნი, ხან უძღები შვილები; ხან აღვსებულნი, ხან დაცარიელებულნი; ხან ნათელში, ხან ბნელში მავალნი.
|
|
|
