ავტორი:
წმ. მარკოზ მონაზონი(განშორებული)
35. არის საქმე, გარეგნულად აღსრულებული როგორც კარგი, რომლის აღმსრულებელსაც კეთილი მიზანი არა აქვს, და არის საქმე, აღსრულებული როგორც ცუდი, რომლის აღმსრულებელსაც კეთილი აქვს მიზანი. ამასთან, მავანნი არა მხოლოდ საქმეებს აკეთებენ, არამედ სიტყვებსაც იმდაგვარად ამბობენ, ზემოთ რომ აღვნიშნეთ. ამასთან, ერთნი სახეს უცვლიან საქმეს (ე.ი. საქმის შიგანაგანი მიზანი სხვაა, გარეგნული სახე კი - სხვა)გამოუცდელობისა თუ უმეცრების გამო, მეორენი - უკეთური განზრახვით, მესამენი კი - ღვთისმოსაობითი მიზანდასახულებით.