ავტორი:
წმ. იოანე კრონშტადტელი
თუკი ღვთის მოწყალებას არ ავიწყდება ბალახი, ყვავილი და ფოთოლი ხეზე, ჩვენ მიგვატოვებს? დაე, თითოეულმა ადამიანმა, მთელი გულით ირწმუნოს, რომ არ უღალატებს უფალი თავის არცერთ პირობას ყველაზე უმნიშვნელო ქმნილების წინაშეც კი. შეიმეცნე, რომ ნებისმიერ ქმნილებაში უხილავად დევს ღვთის ხელი; მაცხოვრის სიტყვების მიხედვით ღმერთი მოსავს მინდვრის ყვავილებს (მათ.6,30), ზრდის ჩიტებს ცაში (მათ.6,26). რით გინდა, არ ახალისებდეს ღმერთი თავის გაჩენილთ? ყვავილებითაც კი. სათუთი დედასავით, მისთვის ჩვეული სიბრძნითა და ძალით, ყოველ ზაფხულს არაფრიდან აღმოაცენებს ხოლმე ამ საოცარ მცნენარეებს. შევიტკბოთ, ვინუგეშოთ და შევიქციოთ თავი ამ ყველაფრით და ნუ დაგავიწყდებათ სიკეთე შემოქმედისა, ჩვენი ზეციური მამისა.
|
|
|
