ავტორი:
წმ. იოანე კრონშტადტელი
ვნებებს დამორჩილებული კაცო, რა გინდა? სიცოცხლეო, ამბობ. რა გჭირს, რისთვის ფუსფუსებ? ცხოვრებისთვისო, ისევ მეტყვი, მაგრამ ცხოვრობ ნამდვილი ცხოვრებით? გონება, გამოცდილება გაიძულებს და არაო მეუბნები. რას ეძახი ნამდვილ ცხოვრებას, როგორი უნდა იყოს იგი? მპასუხობ ისევ გამოცდილებით, გონებიდან: ცოცხალი სარწმუნოება, სიყვარული ღვთისა და კაცისა, ესაა მხიარულება გულისა, ამის გარეშე ცოდვას ვყავარ გაწამებული, უუფლებო მოვა ვარ ვნებებისა, წუხილსა და ურვაში გადის ჩემი სოფელი.
|
|
|
