იძულებითი ცხონება არ შეიძლება შევადაროთი მას, რომელსაც ადამიანი თავისუფალი ნებით იხვეჭს; თუმცა კი, ეგ ადამიანი მაინც სჯობია იმას, რომელიც არაფერს აკეთებს. რამეთუ არაფრის კეთება სულს ღუპავს. ანუ, თუ სიკეთეს მაშინაც არ ვაკეთებთ, როცა საკუთარ თავზე დაყრდნობის იმედი აღარა გვაქვს, სული კვდება. ამრიგად, იცი რა ერთიც და მეორეც, გამოიყენე შენი საკუთრება, რომ სულელი ქალწულებივით კარს მიღმა არ დარჩე, რომელთაც წყალობის და ქველის საქმის ნაყოფი არ აღმოაჩნდათ.