თემა: ლოცვა, მწუხარება, წმინდანები
წმიდა მამები გვირჩევენ კიდეც, მწუხარების ცრემლი დავღვაროთ. ოღონდ არა - ცრემლი გოდებისა და სასოწარკვეთისა, რომლებიც მხოლოდ გულს გვიგლეჯენ და მწუხარებას უნუგეშოდ აქცევენ, არამედ - ცრემლი, რომელიც უფლისადმი ლოცვით მხურვალებასთანაა შეზავებული. ამგვარი ცრემლები, მართლაც, შეიძლება, და უმჯობესიცაა, ვურჩიოთ მწუხარე კაცს. ისინი მეტად ამსუბუქებენ მწუხარებას, მსგავსად - კეთილსასურველი წვიმისა: მწუხარებისა და ნაღვლისგან გამხმარ გულზე ზეციდან იმედსა და ნუგეშს ღვრიან.
|
|
|
